Utspraak op Platt: /ʏmstœɪ̯tn̩/
Verb
Sülven: üm·stö·ten
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
He hett füünsch den Disch ümstött.

Verbformen:

Infinitiv:
üm­stö­ten
PPP:
üm­stött
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik stööt üm
du stött­st üm
he/se/dat stött üm
wi stööt üm
ji stööt üm
se stööt üm
Vergangen Tiet:
ik stööt üm
du stöötst üm
he/se/dat stööt üm
wi stö­ten üm
ji stö­ten üm
se stö­ten üm
Perfekt:
ik heff üm­stött
du hest üm­stött
he/se/dat hett üm­stött
wi hebbt üm­stött
ji hebbt üm­stött
se hebbt üm­stött
Kunjunktiv:
ik stööt üm
du stöötst üm
he/se/dat stööt üm
wi stö­ten üm
ji stö­ten üm
se stö­ten üm
Imperativ:
stööt üm!
stööt üm!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: üm + stöten