Utspraak op Platt: /hɛnkiːkn̩/
Verb
Sülven: hen·kie·ken
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
[2]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:

Verbformen:

Infinitiv:
hen­kie­ken
PPP:
hen­ke­ken
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik kiek hen
du ki­ckst hen
he/se/dat ki­ckt hen
wi kiekt hen
ji kiekt hen
se kiekt hen
Vergangen Tiet:
ik keek hen
du keekst hen
he/se/dat keek hen
wi ke­ken hen
ji ke­ken hen
se ke­ken hen
Perfekt:
ik heff hen­ke­ken
du hest hen­ke­ken
he/se/dat hett hen­ke­ken
wi hebbt hen­ke­ken
ji hebbt hen­ke­ken
se hebbt hen­ke­ken
Kunjunktiv:
ik keek hen
du keekst hen
he/se/dat keek hen
wi ke­ken hen
ji ke­ken hen
se ke­ken hen
Imperativ:
kiek hen!
kiekt hen!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: hen + kieken