Utspraak op Platt: /ʏnɐduːkn̩/
Verb
Sülven: ün·ner·du·ken
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
Bispelen:

Verbformen:

Infinitiv:
ün­ner­du­ken
PPP:
ün­ner­duukt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik duuk ünner
du duukst ünner
he/se/dat duukt ünner
wi duukt ünner
ji duukt ünner
se duukt ünner
Vergangen Tiet:
ik duuk ünner
du duukst ünner
he/se/dat duuk ünner
wi du­ken ünner
ji du­ken ünner
se du­ken ünner
Perfekt:
ik bün ün­ner­duukt
du büst ün­ner­duukt
he/se/dat is ün­ner­duukt
wi sünd ün­ner­duukt
ji sünd ün­ner­duukt
se sünd ün­ner­duukt
Kunjunktiv:
ik duuk ünner
du duukst ünner
he/se/dat duuk ünner
wi du­ken ünner
ji du­ken ünner
se du­ken ünner
Imperativ:
duuk ünner!
duukt ünner!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: ünner + duken