Utspraak op Platt: /duːkn̩/
Verb
Sülven: du·ken
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
[2]
Opbowoortschatt
sik ~
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
Bispelen:
Duuk di, dor kummt en Balken!
[3]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
Bispelen:
Vondaag hett de HSV Werder Bremen aver düchtig duukt.

Verbformen:

Infinitiv:
du­ken
PPP:
duukt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik duuk
du duukst
he/se/dat duukt
wi duukt
ji duukt
se duukt
Vergangen Tiet:
ik duuk
du duukst
he/se/dat duuk
wi du­ken
ji du­ken
se du­ken
Perfekt:
ik heff duukt
du hest duukt
he/se/dat hett duukt
wi hebbt duukt
ji hebbt duukt
se hebbt duukt
Kunjunktiv:
ik duuk
du duukst
he/se/dat duuk
wi du­ken
ji du­ken
se du­ken
Imperativ:
duuk!
duukt!