Utspraak op Platt: /kɾaʊ̯əln/ 🔊︎
Verb
Sülven: krau·eln
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
sacht rieven, sacht straken, sacht keteln
düütsch:
kraueln
kraulen
[2]
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
de Arms oder Been bewegen un sik so vörwarts tehn
düütsch:
kriechen
engelsch:
crawl

Verbformen:

Infinitiv:
krau­eln
PPP:
krau­elt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik krau­el
du krau­elst
he/se/dat krau­elt
wi krau­elt
ji krau­elt
se krau­elt
Vergangen Tiet:
ik krau­el
du krau­elst
he/se/dat krau­el
wi krau­eln
ji krau­eln
se krau­eln
Perfekt:
ik heff krau­elt
du hest krau­elt
he/se/dat hett krau­elt
wi hebbt krau­elt
ji hebbt krau­elt
se hebbt krau­elt
Kunjunktiv:
ik krau­el
du krau­elst
he/se/dat krau­el
wi krau­eln
ji krau­eln
se krau­eln
Imperativ:
krau­el!
krau­elt!

Etymologie:

Woort afleidt von: krauen
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.