Utspraak op Platt: /knakvʊst/
Substantiv
Sülven: Knack·wust
Plural: Knack­wüst f de Knack­wust
[1]
Opbowoortschatt
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
An en önnige Knackwust höört Semp mit ran.

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: knacken + Wust