Utspraak op Platt: /anpyːstɐn/
Verb
Sülven: an·püüs·tern
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
He hett sik de Piep anpüüstert.

Verbformen:

Infinitiv:
an­püüs­tern
PPP:
an­püüs­tert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik püüs­ter an
du püüs­terst an
he/se/dat püüs­tert an
wi püüs­tert an
ji püüs­tert an
se püüs­tert an
Vergangen Tiet:
ik püüs­ter an
du püüs­terst an
he/se/dat püüs­ter an
wi püüs­tern an
ji püüs­tern an
se püüs­tern an
Perfekt:
ik heff an­püüs­tert
du hest an­püüs­tert
he/se/dat hett an­püüs­tert
wi hebbt an­püüs­tert
ji hebbt an­püüs­tert
se hebbt an­püüs­tert
Kunjunktiv:
ik püüs­ter an
du püüs­terst an
he/se/dat püüs­ter an
wi püüs­tern an
ji püüs­tern an
se püüs­tern an
Imperativ:
püüs­ter an!
püüs­tert an!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: an + Püüster