Utspraak op Platt: /jʊŋn̩/
Verb
Sülven: jun·gen
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
Zoologie
plattdüütsch:
Jungen kriegen
düütsch:
jungen
Junge bekommen, Junge werfen
nedderlandsch:
jongen
engelsch:
have young
Bispelen:
De Katt hett jungt.

Verbformen:

Infinitiv:
jun­gen
PPP:
jun­gt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik jun­g
du jun­gst
he/se/dat jun­gt
wi jun­gt
ji jun­gt
se jun­gt
Vergangen Tiet:
ik jun­g
du jun­gst
he/se/dat jun­g
wi jun­gen
ji jun­gen
se jun­gen
Perfekt:
ik heff jun­gt
du hest jun­gt
he/se/dat hett jun­gt
wi hebbt jun­gt
ji hebbt jun­gt
se hebbt jun­gt
Kunjunktiv:
ik jun­g
du jun­gst
he/se/dat jun­g
wi jun­gen
ji jun­gen
se jun­gen
Imperativ:
jun­g!
jun­gt!

Etymologie:

Woort afleidt von: Jung
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.