Utspraak op Platt: /kɾyːpm̩/
Verb
Sülven: krü·pen
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
An de Eer krüüpt en Kellerswien.

Verbformen:

Infinitiv:
krü­pen
PPP:
krü­pen
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik krüüp
du krüüpst
he/se/dat krüüpt
wi krüüpt
ji krüüpt
se krüüpt
Vergangen Tiet:
ik krüüp
du krüüpst
he/se/dat krüüp
wi krü­pen
ji krü­pen
se krü­pen
Perfekt:
ik bün krü­pen
du büst krü­pen
he/se/dat is krü­pen
wi sünd krü­pen
ji sünd krü­pen
se sünd krü­pen
Kunjunktiv:
ik krüüp
du krüüpst
he/se/dat krüüp
wi krü­pen
ji krü­pen
se krü­pen
Imperativ:
krüüp!
krüüpt!
Identische Wöör ››› krupen ❔︎