Utspraak op Platt: /ʃœtəl/
Substantiv
Sülven: Schöt·tel
Plural: Schöt­tels m de Schöt­tel
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
[2]
Randwoortschatt
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: Schott + -el
Identische Wöör ››› Schöttel ❔︎