Utspraak op Platt: /zɛɪ̯vɐn/
Verb
Sülven: se·vern
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
Sever ut’n Mund lopen laten
düütsch:
sabbern
speicheln
nedderlandsch:
kwijlen
engelsch:
salivate
drivel
Bild, dat de Ünnerbedüden illustreert
Pereru, CC BY-SA 4.0

Verbformen:

Infinitiv:
se­vern
PPP:
se­vert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik se­ver
du se­verst
he/se/dat se­vert
wi se­vert
ji se­vert
se se­vert
Vergangen Tiet:
ik se­ver
du se­verst
he/se/dat se­ver
wi se­vern
ji se­vern
se se­vern
Perfekt:
ik heff se­vert
du hest se­vert
he/se/dat hett se­vert
wi hebbt se­vert
ji hebbt se­vert
se hebbt se­vert
Kunjunktiv:
ik se­ver
du se­verst
he/se/dat se­ver
wi se­vern
ji se­vern
se se­vern
Imperativ:
se­ver!
se­vert!

Etymologie:

Woort afleidt von: Sever

Tohoopsett Wöör:

vullsevern
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.