Utspraak op Platt: /hɛnɡɔːn/
Verb
Sülven: hen·gahn
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
Bispelen:
Gah ins hen un fraag ehr na ehre Nummer.

Verbformen:

Infinitiv:
hen­gahn
PPP:
hen­gahn
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik gah hen
du geihst hen
he/se/dat geiht hen
wi gaht hen
ji gaht hen
se gaht hen
Vergangen Tiet:
ik güng hen
du güngst hen
he/se/dat güng hen
wi güng­en hen
ji güng­en hen
se güng­en hen
Perfekt:
ik bün hen­gahn
du büst hen­gahn
he/se/dat is hen­gahn
wi sünd hen­gahn
ji sünd hen­gahn
se sünd hen­gahn
Kunjunktiv:
ik güng hen
du güngst hen
he/se/dat güng hen
wi güng­en hen
ji güng­en hen
se güng­en hen
Imperativ:
gah hen!
gaht hen!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: hen + gahn