Utspraak op Platt: /antvɔu̯ɾdn̩/
Verb
Sülven: ant·woor·ten
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Ik schull em gau antwoorten.

Verbformen:

Infinitiv:
ant­woor­ten
PPP:
ant­woordt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik ant­woort
du ant­woordst
he/se/dat ant­woordt
wi ant­woordt
ji ant­woordt
se ant­woordt
Vergangen Tiet:
ik ant­woort
du ant­woordst
he/se/dat ant­woort
wi ant­woor­ten
ji ant­woor­ten
se ant­woor­ten
Perfekt:
ik heff ant­woordt
du hest ant­woordt
he/se/dat hett ant­woordt
wi hebbt ant­woordt
ji hebbt ant­woordt
se hebbt ant­woordt
Kunjunktiv:
ik ant­woort
du ant­woordst
he/se/dat ant­woort
wi ant­woor­ten
ji ant­woor­ten
se ant­woor­ten
Imperativ:
ant­woort!
ant­woordt!

Etymologie:

Woort afleidt von: Antwoort