Utspraak op Platt: /blɔu̯dn̩/
Verb
Sülven: blo·den
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
engelsch:
Bispelen:
Mi bloodt de Nees.

Verbformen:

Infinitiv:
blo­den
PPP:
bloodt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik bloot
du bloodst
he/se/dat bloodt
wi bloodt
ji bloodt
se bloodt
Vergangen Tiet:
ik bloot
du bloodst
he/se/dat bloot
wi blo­den
ji blo­den
se blo­den
Perfekt:
ik heff bloodt
du hest bloodt
he/se/dat hett bloodt
wi hebbt bloodt
ji hebbt bloodt
se hebbt bloodt
Kunjunktiv:
ik bloot
du bloodst
he/se/dat bloot
wi blo­den
ji blo­den
se blo­den
Imperativ:
bloot!
bloodt!

Etymologie:

Woort afleidt von: Bloot
Identische Wöör ››› blöden ❔︎