Utspraak op Platt: /bløːy̯dn̩/
Verb
Sülven: blö·den
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
engelsch:
Bispelen:
Mi blöddt de Nees.

Verbformen:

Infinitiv:
blö­den
PPP:
blöödt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik blööt
du blödd­st
he/se/dat blödd­t
wi blöödt
ji blöödt
se blöödt
Vergangen Tiet:
ik blööt
du blöödst
he/se/dat blööt
wi blö­den
ji blö­den
se blö­den
Perfekt:
ik heff blöödt
du hest blöödt
he/se/dat hett blöödt
wi hebbt blöödt
ji hebbt blöödt
se hebbt blöödt
Kunjunktiv:
ik blööt
du blöödst
he/se/dat blööt
wi blö­den
ji blö­den
se blö­den
Imperativ:
blööt!
blöödt!

Etymologie:

Woort afleidt von: Bloot
Identische Wöör ››› bloden ❔︎