Uitspraak in het Plat: /fəɾviːt/
zelfstandig naamwoord
Afbreking: Ver·wiet
Pluralis: Ver­wie­ten m de Ver­wiet
[1]
perifere woordenschat
Nedersaksisch:
Nederlands:
Engels:
reproach Meer tonen
Duits:
Vorwurf Meer tonen
Voorbeelden:

Etymologie:

Woord afgeleid van: verwieten