Werkwoordvormen:
infinitief:
verwieten
voltooid deelwoord:
verweten
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
tegenwoordig:
ik verwiet
du verwittst
he/se/dat verwitt
wi verwiet
ji verwiet
se verwiet
verleden:
ik verweet
du verweetst
he/se/dat verweet
wi verweten
ji verweten
se verweten
voltooid:
ik heff verweten
du hest verweten
he/se/dat hett verweten
wi hebbt verweten
ji hebbt verweten
se hebbt verweten
conjunctief:
ik verweet
du verweetst
he/se/dat verweet
wi verweten
ji verweten
se verweten
imperatief:
verwiet!
verwiet!
Etymologie:
Woord afgeleid van: ver-