Uitspraak in het Plat: /anfɛçtn̩/
werkwoord
Afbreking: an·fech·ten
[1]
geavanceerde woordenschat
Nedersaksisch:
Nederlands:
Engels:
Duits:
Voorbeelden:
Dor leten se sik nich von anfechten.

Werkwoordvormen:

infinitief:
an­fech­ten
voltooid deelwoord:
an­fuch­ten
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
tegenwoordig:
ik fecht an
du fechtst an
he/se/dat fecht an
wi fecht an
ji fecht an
se fecht an
verleden:
ik fücht an
du füchtst an
he/se/dat fücht an
wi füch­ten an
ji füch­ten an
se füch­ten an
voltooid:
ik heff an­fuch­ten
du hest an­fuch­ten
he/se/dat hett an­fuch­ten
wi hebbt an­fuch­ten
ji hebbt an­fuch­ten
se hebbt an­fuch­ten
conjunctief:
ik fücht an
du füchtst an
he/se/dat fücht an
wi füch­ten an
ji füch­ten an
se füch­ten an
imperatief:
fecht an!
fecht an!
infinitief:
an­fech­ten
voltooid deelwoord:
an­fecht
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
tegenwoordig:
ik fecht an
du fechtst an
he/se/dat fecht an
wi fecht an
ji fecht an
se fecht an
verleden:
ik fecht an
du fechtst an
he/se/dat fecht an
wi fech­ten an
ji fech­ten an
se fech­ten an
voltooid:
ik heff an­fecht
du hest an­fecht
he/se/dat hett an­fecht
wi hebbt an­fecht
ji hebbt an­fecht
se hebbt an­fecht
conjunctief:
ik fecht an
du fechtst an
he/se/dat fecht an
wi fech­ten an
ji fech­ten an
se fech­ten an
imperatief:
fecht an!
fecht an!

Etymologie:

Samengesteld woord gevormd door: an + fechten