Uitspraak in het Plat: /afstɾɔːfn̩/
werkwoord
Afbreking: af·stra·fen
[1]
perifere woordenschat
Nedersaksisch:
mit en Straaf beleggen
Duits:

Werkwoordvormen:

infinitief:
af­stra­fen
voltooid deelwoord:
af­straaft
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
tegenwoordig:
ik straaf af
du straafst af
he/se/dat straaft af
wi straaft af
ji straaft af
se straaft af
verleden:
ik straaf af
du straafst af
he/se/dat straaf af
wi stra­fen af
ji stra­fen af
se stra­fen af
voltooid:
ik heff af­straaft
du hest af­straaft
he/se/dat hett af­straaft
wi hebbt af­straaft
ji hebbt af­straaft
se hebbt af­straaft
conjunctief:
ik straaf af
du straafst af
he/se/dat straaf af
wi stra­fen af
ji stra­fen af
se stra­fen af
imperatief:
straaf af!
straaft af!

Etymologie:

Samengesteld woord gevormd door: af + strafen