Aussprache op Platt: /ʏmdœɪ̯pm̩/
Verb
Silbentrennung: üm·dö·pen
[1]
Aufbauwortschatz
plattdeutsch:
deutsch:
niederländisch:
englisch:

Verbformen:

Infinitiv:
üm­dö­pen
Partizip Perfekt:
üm­dööpt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Gegenwart:
ik dööp üm
du dööpst üm
he/se/dat dööpt üm
wi dööpt üm
ji dööpt üm
se dööpt üm
Imperfekt:
ik dööp üm
du dööpst üm
he/se/dat dööp üm
wi dö­pen üm
ji dö­pen üm
se dö­pen üm
Perfekt:
ik heff üm­dööpt
du hest üm­dööpt
he/se/dat hett üm­dööpt
wi hebbt üm­dööpt
ji hebbt üm­dööpt
se hebbt üm­dööpt
Konjunktiv:
ik dööp üm
du dööpst üm
he/se/dat dööp üm
wi dö­pen üm
ji dö­pen üm
se dö­pen üm
Imperativ:
dööp üm!
dööpt üm!
Infinitiv:
üm­dö­pen
Partizip Perfekt:
üm­döff­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Gegenwart:
ik dööp üm
du döff­st üm
he/se/dat döff­t üm
wi dööpt üm
ji dööpt üm
se dööpt üm
Imperfekt:
ik dööp üm
du dööpst üm
he/se/dat dööp üm
wi dö­pen üm
ji dö­pen üm
se dö­pen üm
Perfekt:
ik heff üm­döff­t
du hest üm­döff­t
he/se/dat hett üm­döff­t
wi hebbt üm­döff­t
ji hebbt üm­döff­t
se hebbt üm­döff­t
Konjunktiv:
ik dööp üm
du dööpst üm
he/se/dat dööp üm
wi dö­pen üm
ji dö­pen üm
se dö­pen üm
Imperativ:
dööp üm!
dööpt üm!

Etymologie:

Zusammengesetztes Wort bestehend aus: üm + döpen