Pronunciation: /uːtmɔːkn̩/
verb
Syllabication: ut·ma·ken
[1]
advanced vocabulary
Low Saxon:
English:
Dutch:
German:
Examples:
[2]
peripheral vocabulary
English:
Dutch:
German:
Examples:

Verbforms:

infinitive:
ut­ma­ken
past participle:
ut­maakt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik maak ut
du maakst ut
he/se/dat maakt ut
wi maakt ut
ji maakt ut
se maakt ut
past:
ik möök ut
du möökst ut
he/se/dat möök ut
wi mö­ken ut
ji mö­ken ut
se mö­ken ut
perfect:
ik heff ut­maakt
du hest ut­maakt
he/se/dat hett ut­maakt
wi hebbt ut­maakt
ji hebbt ut­maakt
se hebbt ut­maakt
conjunctive:
ik möök ut
du möökst ut
he/se/dat möök ut
wi mö­ken ut
ji mö­ken ut
se mö­ken ut
imperative:
maak ut!
maakt ut!

Etymology:

Compound word constructed from: ut + maken