Pronunciation: /føː͡ɐkɔːm̩/
verb
Syllabication: vör·ka·men
[1]
advanced vocabulary
Examples:
Dat kann mitünner vörkamen, dat is nich slimm.
[2]
advanced vocabulary
Low Saxon:
English:
Dutch:
German:
Examples:
Dat keem em snaaksch vör.
[3]
peripheral vocabulary
Examples:
Ik heff so veel to doon, ik kann dat nich all vörkamen.

Verbforms:

infinitive:
vör­ka­men
past participle:
vör­ka­men
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik kaam vör
du kumm­st vör
he/se/dat kumm­t vör
wi kaamt vör
ji kaamt vör
se kaamt vör
past:
ik keem vör
du keemst vör
he/se/dat keem vör
wi ke­men vör
ji ke­men vör
se ke­men vör
perfect:
ik bün vör­ka­men
du büst vör­ka­men
he/se/dat is vör­ka­men
wi sünd vör­ka­men
ji sünd vör­ka­men
se sünd vör­ka­men
conjunctive:
ik keem vör
du keemst vör
he/se/dat keem vör
wi ke­men vör
ji ke­men vör
se ke­men vör
imperative:
kaam vör!
kaamt vör!
infinitive:
vör­ka­men
past participle:
vör­ka­men
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik kumm vör
du kumm­st vör
he/se/dat kumm­t vör
wi kaamt vör
ji kaamt vör
se kaamt vör
past:
ik keem vör
du keemst vör
he/se/dat keem vör
wi ke­men vör
ji ke­men vör
se ke­men vör
perfect:
ik bün vör­ka­men
du büst vör­ka­men
he/se/dat is vör­ka­men
wi sünd vör­ka­men
ji sünd vör­ka­men
se sünd vör­ka­men
conjunctive:
ik keem vör
du keemst vör
he/se/dat keem vör
wi ke­men vör
ji ke­men vör
se ke­men vör
imperative:
kumm vör!
kaamt vör!
infinitive:
vör­ka­men
past participle:
vör­ka­men
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
present:
ik kaam vör
du kümm­st vör
he/se/dat kümm­t vör
wi kaamt vör
ji kaamt vör
se kaamt vör
past:
ik keem vör
du keemst vör
he/se/dat keem vör
wi ke­men vör
ji ke­men vör
se ke­men vör
perfect:
ik bün vör­ka­men
du büst vör­ka­men
he/se/dat is vör­ka­men
wi sünd vör­ka­men
ji sünd vör­ka­men
se sünd vör­ka­men
conjunctive:
ik keem vör
du keemst vör
he/se/dat keem vör
wi ke­men vör
ji ke­men vör
se ke­men vör
imperative:
kaam vör!
kaamt vör!

Etymology:

Compound word constructed from: vör + kamen