Utspraak op Platt: /føː͡ɐkɔːm̩/
Verb
Sülven: vör·ka·men
[1]
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
sik begeven, passeren
düütsch:
vorkommen
sich ereignen
engelsch:
occur
happen
Bispelen:
Dat kann mitünner vörkamen, dat is nich slimm.
[2]
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
schienen
düütsch:
erscheinen
vorkommen
nedderlandsch:
vertonen
engelsch:
seem to
Bispelen:
Dat keem em snaaksch vör.
[3]
Randwoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
trechkriegen
düütsch:
erledigen
bewältigen
nedderlandsch:
behappen
aankunnen
engelsch:
manage
master
Bispelen:
Ik heff so veel to doon, ik kann dat nich all vörkamen.

Verbformen:

Infinitiv:
vör­ka­men
PPP:
vör­ka­men
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik kaam vör
du kumm­st vör
he/se/dat kumm­t vör
wi kaamt vör
ji kaamt vör
se kaamt vör
Vergangen Tiet:
ik keem vör
du keemst vör
he/se/dat keem vör
wi ke­men vör
ji ke­men vör
se ke­men vör
Perfekt:
ik bün vör­ka­men
du büst vör­ka­men
he/se/dat is vör­ka­men
wi sünd vör­ka­men
ji sünd vör­ka­men
se sünd vör­ka­men
Kunjunktiv:
ik keem vör
du keemst vör
he/se/dat keem vör
wi ke­men vör
ji ke­men vör
se ke­men vör
Imperativ:
kaam vör!
kaamt vör!
Infinitiv:
vör­ka­men
PPP:
vör­ka­men
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik kumm vör
du kumm­st vör
he/se/dat kumm­t vör
wi kaamt vör
ji kaamt vör
se kaamt vör
Vergangen Tiet:
ik keem vör
du keemst vör
he/se/dat keem vör
wi ke­men vör
ji ke­men vör
se ke­men vör
Perfekt:
ik bün vör­ka­men
du büst vör­ka­men
he/se/dat is vör­ka­men
wi sünd vör­ka­men
ji sünd vör­ka­men
se sünd vör­ka­men
Kunjunktiv:
ik keem vör
du keemst vör
he/se/dat keem vör
wi ke­men vör
ji ke­men vör
se ke­men vör
Imperativ:
kumm vör!
kaamt vör!
Infinitiv:
vör­ka­men
PPP:
vör­ka­men
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik kaam vör
du kümm­st vör
he/se/dat kümm­t vör
wi kaamt vör
ji kaamt vör
se kaamt vör
Vergangen Tiet:
ik keem vör
du keemst vör
he/se/dat keem vör
wi ke­men vör
ji ke­men vör
se ke­men vör
Perfekt:
ik bün vör­ka­men
du büst vör­ka­men
he/se/dat is vör­ka­men
wi sünd vör­ka­men
ji sünd vör­ka­men
se sünd vör­ka­men
Kunjunktiv:
ik keem vör
du keemst vör
he/se/dat keem vör
wi ke­men vör
ji ke­men vör
se ke­men vör
Imperativ:
kaam vör!
kaamt vör!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: vör + kamen
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.