werkwoord
Afbreking: af·pa·cken
[1]
perifere woordenschat
Nedersaksisch:
Nederlands:
Engels:
Duits:

Werkwoordvormen:

infinitief:
af­pa­cken
voltooid deelwoord:
af­pa­ckt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
tegenwoordig:
ik pack af
du pa­ckst af
he/se/dat pa­ckt af
wi pa­ckt af
ji pa­ckt af
se pa­ckt af
verleden:
ik pack af
du pa­ckst af
he/se/dat pack af
wi pa­cken af
ji pa­cken af
se pa­cken af
voltooid:
ik heff af­pa­ckt
du hest af­pa­ckt
he/se/dat hett af­pa­ckt
wi hebbt af­pa­ckt
ji hebbt af­pa­ckt
se hebbt af­pa­ckt
conjunctief:
ik pack af
du pa­ckst af
he/se/dat pack af
wi pa­cken af
ji pa­cken af
se pa­cken af
imperatief:
pack af!
pa­ckt af!

Etymologie:

Samengesteld woord gevormd door: af + packen