Utspraak op Platt: /afsnaln̩/
Verb
Sülven: af·snal·len
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
af­snal­len
PPP:
af­snall­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik snall af
du snall­st af
he/se/dat snall­t af
wi snall­t af
ji snall­t af
se snall­t af
Vergangen Tiet:
ik snall af
du snall­st af
he/se/dat snall af
wi snal­len af
ji snal­len af
se snal­len af
Perfekt:
ik heff af­snall­t
du hest af­snall­t
he/se/dat hett af­snall­t
wi hebbt af­snall­t
ji hebbt af­snall­t
se hebbt af­snall­t
Kunjunktiv:
ik snall af
du snall­st af
he/se/dat snall af
wi snal­len af
ji snal­len af
se snal­len af
Imperativ:
snall af!
snall­t af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + snallen