Utspraak op Platt: /snaln̩/
Verb
Sülven: snal·len
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
mit en Snall fastmaken
düütsch:
schnallen
engelsch:
buckle

Verbformen:

Infinitiv:
snal­len
PPP:
snall­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik snall
du snall­st
he/se/dat snall­t
wi snall­t
ji snall­t
se snall­t
Vergangen Tiet:
ik snall
du snall­st
he/se/dat snall
wi snal­len
ji snal­len
se snal­len
Perfekt:
ik heff snall­t
du hest snall­t
he/se/dat hett snall­t
wi hebbt snall­t
ji hebbt snall­t
se hebbt snall­t
Kunjunktiv:
ik snall
du snall­st
he/se/dat snall
wi snal­len
ji snal­len
se snal­len
Imperativ:
snall!
snall­t!

Etymologie:

Woort afleidt von: Snall

Tohoopsett Wöör:

afsnallen ansnallen fastsnallen
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.