Utspraak op Platt: /afɾɛɪ̯kn̩/
Verb
Sülven: af·re·ken
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
en Reken opstellen un beglieken
düütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
af­re­ken
PPP:
af­re­kent
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik re­ken af
du re­kenst af
he/se/dat re­kent af
wi re­kent af
ji re­kent af
se re­kent af
Vergangen Tiet:
ik re­ken af
du re­kenst af
he/se/dat re­ken af
wi re­ken af
ji re­ken af
se re­ken af
Perfekt:
ik heff af­re­kent
du hest af­re­kent
he/se/dat hett af­re­kent
wi hebbt af­re­kent
ji hebbt af­re­kent
se hebbt af­re­kent
Kunjunktiv:
ik re­ken af
du re­kenst af
he/se/dat re­ken af
wi re­ken af
ji re­ken af
se re­ken af
Imperativ:
re­ken af!
re­kent af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + reken