Utspraak op Platt: /lɪçtlɛɪ̯ɾɪç/
Adjektiv
Sülven: licht·leh·rig
lichtlehriger lichtlehrigst
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
Bispelen:
De Deern is ansläägsch un lichtlehrig.
Gegenwöör:
hattlehrig

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: licht + lehren + -ig