Utspraak op Platt: /snɛːɾən/
Verb
Sülven: sne·ren
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
[2]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
[3]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
Bispelen:
Maak dat Korsett nich so fast, dat sneert mi.

Verbformen:

Infinitiv:
sne­ren
PPP:
sneert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik sneer
du sneerst
he/se/dat sneert
wi sneert
ji sneert
se sneert
Vergangen Tiet:
ik sneer
du sneerst
he/se/dat sneer
wi sne­ren
ji sne­ren
se sne­ren
Perfekt:
ik heff sneert
du hest sneert
he/se/dat hett sneert
wi hebbt sneert
ji hebbt sneert
se hebbt sneert
Kunjunktiv:
ik sneer
du sneerst
he/se/dat sneer
wi sne­ren
ji sne­ren
se sne­ren
Imperativ:
sneer!
sneert!

Etymologie:

Woort afleidt von: Sneer