Utspraak op Platt: /kiːlhɔːln̩/
Verb
Sülven: kiel·ha·len
[1]
Wikipedia
Opbowoortschatt
histoorsch
Seefohrt
plattdüütsch:
as Straaf ünner’n Kiel von en Schipp dörtrecken
düütsch:
kielholen
nedderlandsch:
kielhalen
engelsch:
keelhaul

Verbformen:

Infinitiv:
kiel­ha­len
PPP:
kiel­haalt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik kiel­haal
du kiel­haalst
he/se/dat kiel­haalt
wi kiel­haalt
ji kiel­haalt
se kiel­haalt
Vergangen Tiet:
ik kiel­heel
du kiel­heelst
he/se/dat kiel­heel
wi kiel­he­len
ji kiel­he­len
se kiel­he­len
Perfekt:
ik heff kiel­haalt
du hest kiel­haalt
he/se/dat hett kiel­haalt
wi hebbt kiel­haalt
ji hebbt kiel­haalt
se hebbt kiel­haalt
Kunjunktiv:
ik kiel­heel
du kiel­heelst
he/se/dat kiel­heel
wi kiel­he­len
ji kiel­he­len
se kiel­he­len
Imperativ:
kiel­haal!
kiel­haalt!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: Kiel + halen
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.