Utspraak op Platt: /dœ͡ɐtɾɛkn̩/
Verb
Sülven: dör·tre·cken
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Ik heff den Faden dör dat Öhr dörtrocken.

Verbformen:

Infinitiv:
dör­tre­cken
PPP:
dör­tro­cken
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik treck dör
du tre­ckst dör
he/se/dat tre­ckt dör
wi tre­ckt dör
ji tre­ckt dör
se tre­ckt dör
Vergangen Tiet:
ik tröck dör
du trö­ckst dör
he/se/dat tröck dör
wi trö­cken dör
ji trö­cken dör
se trö­cken dör
Perfekt:
ik heff dör­tro­cken
du hest dör­tro­cken
he/se/dat hett dör­tro­cken
wi hebbt dör­tro­cken
ji hebbt dör­tro­cken
se hebbt dör­tro­cken
Kunjunktiv:
ik tröck dör
du trö­ckst dör
he/se/dat tröck dör
wi trö­cken dör
ji trö­cken dör
se trö­cken dör
Imperativ:
treck dör!
tre­ckt dör!
Infinitiv:
dör­tre­cken
PPP:
dör­tro­cken
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik treck dör
du tre­ckst dör
he/se/dat tre­ckt dör
wi tre­ckt dör
ji tre­ckt dör
se tre­ckt dör
Vergangen Tiet:
ik treck dör
du tre­ckst dör
he/se/dat treck dör
wi tre­cken dör
ji tre­cken dör
se tre­cken dör
Perfekt:
ik heff dör­tro­cken
du hest dör­tro­cken
he/se/dat hett dör­tro­cken
wi hebbt dör­tro­cken
ji hebbt dör­tro­cken
se hebbt dör­tro­cken
Kunjunktiv:
ik treck dör
du tre­ckst dör
he/se/dat treck dör
wi tre­cken dör
ji tre­cken dör
se tre­cken dör
Imperativ:
treck dör!
tre­ckt dör!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: dör + trecken