Utspraak op Platt: /afbʊ͡ɐn/
Verb
Sülven: af·burrn
[1]
Opbowoortschatt
Bispelen:
Nu is de Maisebber wedder afburrt.

Verbformen:

Infinitiv:
af­burr­n
PPP:
af­burr­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik burr af
du burr­st af
he/se/dat burr­t af
wi burr­t af
ji burr­t af
se burr­t af
Vergangen Tiet:
ik burr af
du burr­st af
he/se/dat burr af
wi bur­ren af
ji bur­ren af
se bur­ren af
Perfekt:
ik bün af­burr­t
du büst af­burr­t
he/se/dat is af­burr­t
wi sünd af­burr­t
ji sünd af­burr­t
se sünd af­burr­t
Kunjunktiv:
ik burr af
du burr­st af
he/se/dat burr af
wi bur­ren af
ji bur­ren af
se bur­ren af
Imperativ:
burr af!
burr­t af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + burrn