Utspraak op Platt: /anhœɪ̯ɾən/
Verb
Sülven: an·hö·ren
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
[2]
Opbowoortschatt
sik ~
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Dat höört sik nich goot an.

Verbformen:

Infinitiv:
an­hö­ren
PPP:
an­höört
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik höör an
du höörst an
he/se/dat höört an
wi höört an
ji höört an
se höört an
Vergangen Tiet:
ik höör an
du höörst an
he/se/dat höör an
wi hö­ren an
ji hö­ren an
se hö­ren an
Perfekt:
ik heff an­höört
du hest an­höört
he/se/dat hett an­höört
wi hebbt an­höört
ji hebbt an­höört
se hebbt an­höört
Kunjunktiv:
ik höör an
du höörst an
he/se/dat höör an
wi hö­ren an
ji hö­ren an
se hö­ren an
Imperativ:
höör an!
höört an!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: an + hören