Utspraak op Platt: /anmɪçəln/
Verb
Sülven: an·mi·cheln
[1]
Randwoortschatt

Verbformen:

Infinitiv:
an­mi­cheln
PPP:
an­mi­chelt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik mi­chel an
du mi­chelst an
he/se/dat mi­chelt an
wi mi­chelt an
ji mi­chelt an
se mi­chelt an
Vergangen Tiet:
ik mi­chel an
du mi­chelst an
he/se/dat mi­chel an
wi mi­cheln an
ji mi­cheln an
se mi­cheln an
Perfekt:
ik heff an­mi­chelt
du hest an­mi­chelt
he/se/dat hett an­mi­chelt
wi hebbt an­mi­chelt
ji hebbt an­mi­chelt
se hebbt an­mi­chelt
Kunjunktiv:
ik mi­chel an
du mi­chelst an
he/se/dat mi­chel an
wi mi­cheln an
ji mi­cheln an
se mi­cheln an
Imperativ:
mi­chel an!
mi­chelt an!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: an + Michel