Utspraak op Platt: /annaɪ̯n/
Verb
Sülven: an·neihn
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
Bispelen:

Verbformen:

Infinitiv:
an­neihn
PPP:
an­neiht
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik neih an
du neihst an
he/se/dat neiht an
wi neiht an
ji neiht an
se neiht an
Vergangen Tiet:
ik neih an
du neihst an
he/se/dat neih an
wi neihn an
ji neihn an
se neihn an
Perfekt:
ik heff an­neiht
du hest an­neiht
he/se/dat hett an­neiht
wi hebbt an­neiht
ji hebbt an­neiht
se hebbt an­neiht
Kunjunktiv:
ik neih an
du neihst an
he/se/dat neih an
wi neihn an
ji neihn an
se neihn an
Imperativ:
neih an!
neiht an!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: an + neihn