Utspraak op Platt: /ʃɪlɐn/
Verb
Sülven: schil·lern
[1]
Opbowoortschatt
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
[2]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
schil­lern
PPP:
schil­lert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik schil­ler
du schil­lerst
he/se/dat schil­lert
wi schil­lert
ji schil­lert
se schil­lert
Vergangen Tiet:
ik schil­ler
du schil­lerst
he/se/dat schil­ler
wi schil­lern
ji schil­lern
se schil­lern
Perfekt:
ik heff schil­lert
du hest schil­lert
he/se/dat hett schil­lert
wi hebbt schil­lert
ji hebbt schil­lert
se hebbt schil­lert
Kunjunktiv:
ik schil­ler
du schil­lerst
he/se/dat schil­ler
wi schil­lern
ji schil­lern
se schil­lern
Imperativ:
schil­ler!
schil­lert!