Utspraak op Platt: /fəɾlɔːm̩/
Verb
Sülven: ver·la·ven
[1]
Opbowoortschatt
sik ~
plattdüütsch:
en Löffnis ingahn
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Wi hebbt uns güstern verlaavt.

Verbformen:

Infinitiv:
ver­la­ven
PPP:
ver­laavt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik ver­laav
du ver­laavst
he/se/dat ver­laavt
wi ver­laavt
ji ver­laavt
se ver­laavt
Vergangen Tiet:
ik ver­laav
du ver­laavst
he/se/dat ver­laav
wi ver­la­ven
ji ver­la­ven
se ver­la­ven
Perfekt:
ik heff ver­laavt
du hest ver­laavt
he/se/dat hett ver­laavt
wi hebbt ver­laavt
ji hebbt ver­laavt
se hebbt ver­laavt
Kunjunktiv:
ik ver­laav
du ver­laavst
he/se/dat ver­laav
wi ver­la­ven
ji ver­la­ven
se ver­la­ven
Imperativ:
ver­laav!
ver­laavt!
Infinitiv:
ver­la­ven
PPP:
ver­laavt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik ver­laav
du ver­laavst
he/se/dat ver­laavt
wi ver­laavt
ji ver­laavt
se ver­laavt
Vergangen Tiet:
ik ver­laav
du ver­laavst
he/se/dat ver­laav
wi ver­la­ven
ji ver­la­ven
se ver­la­ven
Perfekt:
ik heff ver­laavt
du hest ver­laavt
he/se/dat hett ver­laavt
wi hebbt ver­laavt
ji hebbt ver­laavt
se hebbt ver­laavt
Kunjunktiv:
ik ver­laav
du ver­laavst
he/se/dat ver­laav
wi ver­la­ven
ji ver­la­ven
se ver­la­ven
Imperativ:
ver­laav!
ver­laavt!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: ver- + laven