Utspraak op Platt: /fəɾsluːkn̩/
Verb
Sülven: ver·slu·ken
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
sluken, so dat dat weg is
düütsch:
verschlucken
nedderlandsch:
inslikken
engelsch:
swallow
Bispelen:
As Kind heff ik en Markstück versluukt.
[2]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
sik ~
plattdüütsch:
wat in’n verkehrten Hals kriegen
düütsch:
sich verschlucken
nedderlandsch:
zich verslikken
engelsch:
choke on something
Bispelen:
Ik heff mi an en Stück Fleesch versluukt un bün meist stickt.

Verbformen:

Infinitiv:
ver­slu­ken
PPP:
ver­sluukt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik ver­sluuk
du ver­sluukst
he/se/dat ver­sluukt
wi ver­sluukt
ji ver­sluukt
se ver­sluukt
Vergangen Tiet:
ik ver­sluuk
du ver­sluukst
he/se/dat ver­sluuk
wi ver­slu­ken
ji ver­slu­ken
se ver­slu­ken
Perfekt:
ik heff ver­sluukt
du hest ver­sluukt
he/se/dat hett ver­sluukt
wi hebbt ver­sluukt
ji hebbt ver­sluukt
se hebbt ver­sluukt
Kunjunktiv:
ik ver­sluuk
du ver­sluukst
he/se/dat ver­sluuk
wi ver­slu­ken
ji ver­slu­ken
se ver­slu­ken
Imperativ:
ver­sluuk!
ver­sluukt!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: ver- + sluken
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.