Utspraak op Platt: /sluːkn̩/ 🔊︎
Verb
Sülven: slu·ken
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
en Saak von’n Mund in’e Maag raken laten
düütsch:
schlucken
nedderlandsch:
slikken
engelsch:
swallow
Bispelen:
Ik kunn dat Eten kuum sluken, dat weer veel to dröög.

Verbformen:

Infinitiv:
slu­ken
PPP:
sluukt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik sluuk
du sluukst
he/se/dat sluukt
wi sluukt
ji sluukt
se sluukt
Vergangen Tiet:
ik sluuk
du sluukst
he/se/dat sluuk
wi slu­ken
ji slu­ken
se slu­ken
Perfekt:
ik heff sluukt
du hest sluukt
he/se/dat hett sluukt
wi hebbt sluukt
ji hebbt sluukt
se hebbt sluukt
Kunjunktiv:
ik sluuk
du sluukst
he/se/dat sluuk
wi slu­ken
ji slu­ken
se slu­ken
Imperativ:
sluuk!
sluukt!

Tohoopsett Wöör:

översluken Sluuk Sluukwächter versluken

Dubbelwöör:

slucken
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.