Utspraak op Platt: /ɔpɡɾɔːm̩/ 🔊︎
Verb
Sülven: op·gra·ven
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
utgraven
düütsch:
ausgraben
nedderlandsch:
opgraven
ontgraven
engelsch:
dig up
dig out
Bispelen:
De olen Hünengräver sünd meist all opgraavt worrn.

Verbformen:

Infinitiv:
op­gra­ven
PPP:
op­gra­ven
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik graav op
du graavst op
he/se/dat graavt op
wi graavt op
ji graavt op
se graavt op
Vergangen Tiet:
ik grööv op
du gröövst op
he/se/dat grööv op
wi grö­ven op
ji grö­ven op
se grö­ven op
Perfekt:
ik heff op­gra­ven
du hest op­gra­ven
he/se/dat hett op­gra­ven
wi hebbt op­gra­ven
ji hebbt op­gra­ven
se hebbt op­gra­ven
Kunjunktiv:
ik grööv op
du gröövst op
he/se/dat grööv op
wi grö­ven op
ji grö­ven op
se grö­ven op
Imperativ:
graav op!
graavt op!
Prüßisch
Infinitiv:
op­gra­ven
PPP:
op­graav­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik graav op
du graavst op
he/se/dat graavt op
wi graavt op
ji graavt op
se graavt op
Vergangen Tiet:
ik grööv op
du gröövst op
he/se/dat grööv op
wi grö­ven op
ji grö­ven op
se grö­ven op
Perfekt:
ik heff op­graav­t
du hest op­graav­t
he/se/dat hett op­graav­t
wi hebbt op­graav­t
ji hebbt op­graav­t
se hebbt op­graav­t
Kunjunktiv:
ik grööv op
du gröövst op
he/se/dat grööv op
wi grö­ven op
ji grö­ven op
se grö­ven op
Imperativ:
graav op!
graavt op!
Noordnedder­sassisch

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: op + graven
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.