Utspraak op Platt: /uːtɡɾɔːm̩/
Verb
Sülven: ut·gra·ven
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Wi hebbt den Busch utgraavt un ümsett.

Verbformen:

Infinitiv:
ut­gra­ven
PPP:
ut­gra­ven
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik graav ut
du graavst ut
he/se/dat graavt ut
wi graavt ut
ji graavt ut
se graavt ut
Vergangen Tiet:
ik grööv ut
du gröövst ut
he/se/dat grööv ut
wi grö­ven ut
ji grö­ven ut
se grö­ven ut
Perfekt:
ik heff ut­gra­ven
du hest ut­gra­ven
he/se/dat hett ut­gra­ven
wi hebbt ut­gra­ven
ji hebbt ut­gra­ven
se hebbt ut­gra­ven
Kunjunktiv:
ik grööv ut
du gröövst ut
he/se/dat grööv ut
wi grö­ven ut
ji grö­ven ut
se grö­ven ut
Imperativ:
graav ut!
graavt ut!
Infinitiv:
ut­gra­ven
PPP:
ut­graav­t
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik graav ut
du graavst ut
he/se/dat graavt ut
wi graavt ut
ji graavt ut
se graavt ut
Vergangen Tiet:
ik grööv ut
du gröövst ut
he/se/dat grööv ut
wi grö­ven ut
ji grö­ven ut
se grö­ven ut
Perfekt:
ik heff ut­graav­t
du hest ut­graav­t
he/se/dat hett ut­graav­t
wi hebbt ut­graav­t
ji hebbt ut­graav­t
se hebbt ut­graav­t
Kunjunktiv:
ik grööv ut
du gröövst ut
he/se/dat grööv ut
wi grö­ven ut
ji grö­ven ut
se grö­ven ut
Imperativ:
graav ut!
graavt ut!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: ut + graven