Utspraak op Platt: /ɔpfaln̩/
Verb
Sülven: op·fal·len
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
Mit mien Hoot bün ik överall opfullen.

Verbformen:

Infinitiv:
op­fal­len
PPP:
op­ful­len
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik fall op
du fall­st op
he/se/dat fall­t op
wi fall­t op
ji fall­t op
se fall­t op
Vergangen Tiet:
ik füll op
du füll­st op
he/se/dat füll op
wi fül­len op
ji fül­len op
se fül­len op
Perfekt:
ik bün op­ful­len
du büst op­ful­len
he/se/dat is op­ful­len
wi sünd op­ful­len
ji sünd op­ful­len
se sünd op­ful­len
Kunjunktiv:
ik füll op
du füll­st op
he/se/dat füll op
wi fül­len op
ji fül­len op
se fül­len op
Imperativ:
fall op!
fall­t op!
Infinitiv:
op­fal­len
PPP:
op­fal­len
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik fall op
du fall­st op
he/se/dat fall­t op
wi fall­t op
ji fall­t op
se fall­t op
Vergangen Tiet:
ik full op
du full­st op
he/se/dat full op
wi ful­len op
ji ful­len op
se ful­len op
Perfekt:
ik bün op­fal­len
du büst op­fal­len
he/se/dat is op­fal­len
wi sünd op­fal­len
ji sünd op­fal­len
se sünd op­fal­len
Kunjunktiv:
ik full op
du full­st op
he/se/dat full op
wi ful­len op
ji ful­len op
se ful­len op
Imperativ:
fall op!
fall­t op!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: op + fallen