Utspraak op Platt: /ʃʊlɐn/
Verb
Sülven: schul·lern
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
schul­lern
PPP:
schul­lert
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik schul­ler
du schul­lerst
he/se/dat schul­lert
wi schul­lert
ji schul­lert
se schul­lert
Vergangen Tiet:
ik schul­ler
du schul­lerst
he/se/dat schul­ler
wi schul­lern
ji schul­lern
se schul­lern
Perfekt:
ik heff schul­lert
du hest schul­lert
he/se/dat hett schul­lert
wi hebbt schul­lert
ji hebbt schul­lert
se hebbt schul­lert
Kunjunktiv:
ik schul­ler
du schul­lerst
he/se/dat schul­ler
wi schul­lern
ji schul­lern
se schul­lern
Imperativ:
schul­ler!
schul­lert!

Etymologie:

Woort afleidt von: Schuller