brekenvull op Plattdüütsch

Utspraak op Platt: /bɾɛɪ̯kn̩fʊl/

Adjektiv

Sülven: bre·ken·vull

lett sik nich stiegern

[1]

Koort

Randwoortschatt

plattdüütsch:

ganz un goor vull

düütsch:

übervoll

brechend voll

nedderlandsch:

mudvol

smoorvol

engelsch:

packed

full to bursting

Bispelen:

De Boom sitt brekenvull mit Äppel.

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: breken + vull

Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.