Utspraak op Platt: /afbløːy̯dn̩/
Verb
Sülven: af·blö·den
[1]
Koort Koort wiesen
Randwoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
all Bloot verleren
düütsch:
abbluten
ausbluten

Verbformen:

Infinitiv:
af­blö­den
PPP:
af­blöödt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik blööt af
du blödd­st af
he/se/dat blödd­t af
wi blöödt af
ji blöödt af
se blöödt af
Vergangen Tiet:
ik blööt af
du blöödst af
he/se/dat blööt af
wi blö­den af
ji blö­den af
se blö­den af
Perfekt:
ik bün af­blöödt
du büst af­blöödt
he/se/dat is af­blöödt
wi sünd af­blöödt
ji sünd af­blöödt
se sünd af­blöödt
Kunjunktiv:
ik blööt af
du blöödst af
he/se/dat blööt af
wi blö­den af
ji blö­den af
se blö­den af
Imperativ:
blööt af!
blöödt af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + blöden
Riemwöör
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.