Utspraak op Platt: /afɡnaʊ̯əln/
Verb
Sülven: af·gnau·eln
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
af­gnau­eln
PPP:
af­gnau­elt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik gnau­el af
du gnau­elst af
he/se/dat gnau­elt af
wi gnau­elt af
ji gnau­elt af
se gnau­elt af
Vergangen Tiet:
ik gnau­el af
du gnau­elst af
he/se/dat gnau­el af
wi gnau­eln af
ji gnau­eln af
se gnau­eln af
Perfekt:
ik heff af­gnau­elt
du hest af­gnau­elt
he/se/dat hett af­gnau­elt
wi hebbt af­gnau­elt
ji hebbt af­gnau­elt
se hebbt af­gnau­elt
Kunjunktiv:
ik gnau­el af
du gnau­elst af
he/se/dat gnau­el af
wi gnau­eln af
ji gnau­eln af
se gnau­eln af
Imperativ:
gnau­el af!
gnau­elt af!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: af + gnaueln