Utspraak op Platt: /ɡnaʊ̯əln/ 🔊︎
Verb
Sülven: gnau·eln
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:

Verbformen:

Infinitiv:
gnau­eln
PPP:
gnau­elt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik gnau­el
du gnau­elst
he/se/dat gnau­elt
wi gnau­elt
ji gnau­elt
se gnau­elt
Vergangen Tiet:
ik gnau­el
du gnau­elst
he/se/dat gnau­el
wi gnau­eln
ji gnau­eln
se gnau­eln
Perfekt:
ik heff gnau­elt
du hest gnau­elt
he/se/dat hett gnau­elt
wi hebbt gnau­elt
ji hebbt gnau­elt
se hebbt gnau­elt
Kunjunktiv:
ik gnau­el
du gnau­elst
he/se/dat gnau­el
wi gnau­eln
ji gnau­eln
se gnau­eln
Imperativ:
gnau­el!
gnau­elt!

Etymologie:

Woort afleidt von: gnauen