Utspraak op Platt: /fəɾlam̩/
Verb
Sülven: ver·lam·men
[1]
Randwoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
engelsch:
Bispelen:
Dat Schaap hett verlammt.

Verbformen:

Infinitiv:
ver­lam­men
PPP:
ver­lammt
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik ver­lamm
du ver­lammst
he/se/dat ver­lammt
wi ver­lammt
ji ver­lammt
se ver­lammt
Vergangen Tiet:
ik ver­lamm
du ver­lammst
he/se/dat ver­lamm
wi ver­lam­men
ji ver­lam­men
se ver­lam­men
Perfekt:
ik heff ver­lammt
du hest ver­lammt
he/se/dat hett ver­lammt
wi hebbt ver­lammt
ji hebbt ver­lammt
se hebbt ver­lammt
Kunjunktiv:
ik ver­lamm
du ver­lammst
he/se/dat ver­lamm
wi ver­lam­men
ji ver­lam­men
se ver­lam­men
Imperativ:
ver­lamm!
ver­lammt!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: ver- + lammen