Utspraak op Platt: /uːtklaɪ̯ən/
Verb
Sülven: ut·klei·en
[1]
Koort Koort wiesen
Opbowoortschatt
aktiv bruukt
plattdüütsch:
dör Kleien ut wat lösen
düütsch:
auskratzen
Bispelen:
De Katt wull den Röver de Ogen utkleien.

Verbformen:

Infinitiv:
ut­klei­en
PPP:
ut­kleit
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik klei ut
du kleist ut
he/se/dat kleit ut
wi kleit ut
ji kleit ut
se kleit ut
Vergangen Tiet:
ik klei ut
du kleist ut
he/se/dat klei ut
wi klein ut
ji klein ut
se klein ut
Perfekt:
ik heff ut­kleit
du hest ut­kleit
he/se/dat hett ut­kleit
wi hebbt ut­kleit
ji hebbt ut­kleit
se hebbt ut­kleit
Kunjunktiv:
ik klei ut
du kleist ut
he/se/dat klei ut
wi klein ut
ji klein ut
se klein ut
Imperativ:
klei ut!
kleit ut!

Etymologie:

Sett sik tohoop ut: ut + kleien

Tohoopsett Wöör:

ut
Riemwöör
Identische Wöör ››› utkleien ❔︎
Plattmakers Plattmakers is en plattdüütsch Wöörbook, dat de Wöör ok in verschedene annere Spraken översett. Mehr Infos.