Utspraak op Platt: /klaɪ̯ən/
Verb
Sülven: klei·en
[1]
Opbowoortschatt
plattdüütsch:
düütsch:
nedderlandsch:
engelsch:
Bispelen:
He kleit sik achter de Ohren.
Klei mi an de Fööt!

Verbformen:

Infinitiv:
klei­en
PPP:
kleit
ik
du
he/se/dat
wi
ji
se
Nutiet:
ik klei
du kleist
he/se/dat kleit
wi kleit
ji kleit
se kleit
Vergangen Tiet:
ik klei
du kleist
he/se/dat klei
wi klein
ji klein
se klein
Perfekt:
ik heff kleit
du hest kleit
he/se/dat hett kleit
wi hebbt kleit
ji hebbt kleit
se hebbt kleit
Kunjunktiv:
ik klei
du kleist
he/se/dat klei
wi klein
ji klein
se klein
Imperativ:
klei!
kleit!
Identische Wöör ››› kleien ❔︎